Bir Heyecanı daha geride bırakmanın Hafifliği

Tarih 19 Şubat 2011- Cumartesi... Yüzmede,  maraton deneyimi ardından, sıra havuz yarışlarına geldi.
Cuma öğleden sonra, takım olarak Bursa’ya gitmek üzere yola çıktık. Ben bu kez sakinim:)
Otelimiz idare ederin altında(!), ama tüm gün havuzda olacağımız için sorun yok.. Akşam İskenderci bulamadık istediğimiz gibi. Meğerse saat 7’de İskender kalmazmış Bursa’da..O akşam bulduğumuzla yetindik.
Sabah 8:30’da yarışların yapılacağı Konak Havuzuna vardık. Tesis çok güzel.. Herkes yüzücü, amator var, profesyonel var, hayli yaşı büyük olanlar var. Onları görünce kendimi kötü hissetim. Yarışlardaki azimlerini ve performanslarını görünce, bir kez daha “insan yeter ki istesin:  her zaman her şeyi yapmaya muktedir” diye düşündüm.
Benim sakinliğim, tesise girince yerini heyecana bıraktı. Ama tuhaftır heyecan sadece aşağıdaki şekilde görüldüğü şekilde, kendini gösteriyordu:) (üst ve alt taraftaki iç organımız arasında direk bir bağlantı var).
Vipassana’yı buralarda kullanıyoruz. Ama uzun ve dingin bir seans yapma ortamı olmayınca, etkisi de çok fazla olamıyor- idare eder:) 
Bayan katılımcıların sayısı, erkeklere göre hayli düşük. İlk gün saatlerce, erkek serilerinin bitmesini bekliyoruz. Sıra benim 400 metre serbeste geldi.  Ayar çekilecek noktalar: 1.Kendini antremandaki gibi sakin tutmak, 2. Çok sakin olayım derken, iyice sermemek, 3. 25 metrelik havuzda 16 kere dönecek kadar enerji bırakmak 4.Enerji bırakayım derken, iyice sermemek.  5.Erken atlayıp, pisi pisine diskalifiye olmamak…Bir proje yöneticisi olarak, yaşayabileceğim hemen hemen tüm riskleri önceden planladım, B planlarını çıkardım, tamam hazırım….

İşte gayet sakin yüzdüğümün kanıtı:)

İlk gün öğleden sonra, tüm kulüpler, yüzücüler,hakemler havuzun etrafında toplanıp İstiklal Marşını okuyoruz. Uzun zamandır unuttuğumu farkettiğim bir duyguyu yaşıyorum o an.
 Daha sonraki saatlerde 50 metre kurbağa , hayli kalabalık.
Akşam, daha hazırlıklıyız ve İskender yemeğe kararlıyız. Bu kez,  proteinizimi aldık, ne mutlu…
2.gün: Artık sayıca az olan bayanlar için, öncelik sırası. 2.gün 800 metre yüzeceğim. Yani 32 dönüş:)
Heyecanım nasıl? İlk güne göre biraz daha az- ama yok değil:
2 günün sonunda, ne anlıyorum?  Boşuna o kadar plan, heyecan…Yeterli antreman yaptıktan sonra, hiç bir şeycik de yokmuş…Kendini geliştirmenin, yeni şeyler yapmanın yaşı da yokmuş.
Sonuç: 3 yarış. 2 madalya…
E tabi, diğer karşılaşmaları artık iple çekiyorum.
Sporla kalın:)